Сакрамэнты

Сакрамэнты — гэта бачныя і дзейсныя знакі ласкі, устаноўленыя Хрыстом і даручаныя Касцёлу, праз якія нам удзяляецца Божае жыццё (ККК, 1131).

Іх сем: хрост, канфірмацыя, Эўхарыстыя, пакаянне, намашчэнне хворых, пасвячэнне, сужэнства.

У душпастырстве існуе магчымасць прыняцця некаторых з іх (увага! Некаторыя – па папярэдняй дамоўленнасці).

Хрост

“Хрост — гэта фундамент усяго хрысціянскага жыцця. Гэта першы з сакрамэнтаў, што з’яўляецца брамай, якая дазваляе Хрысту Пану пасяліцца ў нас, а нам — паглыбіцца ў нашага Настаўніка” – Папа Францішак падчас агульнай аўдыенцыі 11 красавіка на плошчы Святога Пятра ў Ватыкане

Па дамоўленнасці са святаром можна падрыхтавацца да прыняцця сакрамэнту хроста дзіцяці ці даросламу.

Эўхарыстыя

Эўхарыстыя – гэта ахвяра Цела і Крыві Пана Езуса, якую Ён устанавіў, каб увекавечыць ажно да свайго прыйсця ахвяру Крыжа, даручаючы такім чынам Касцёлу ўспамін сваёй смерці і ўваскрасення (ККК, 1323, 1409). Езус устанавіў яе ў Вялікі чацвер, калі цэлебраў Апошнюю Вячэру з апосталамі.

Святая Імша цэлебруецца ў душпастырстве кожную надзелю і ўрачыстасці а 11.30 і 18.00 у парафіі Св. Аляксандра ў Варшаве. Акрамя гэтага, тут можна знайсці інфармацыю аб цэлебрацыі Эўхарыстыі на беларускай мове ў іншых гарадах Польшчы.

Пакаянне

Прабачэнне грахоў, учыненых пасля сакрамэнту хросту, здзяйсняецца падчас сакрамэнту споведзі (ККК, 1486). Для адпушчэння грахоў павінны быць споўнены 5 умоваў: рахунак сумлення, жаль за грахі, цвёрдае пастанаўленне выправіцца, шчырая споведзь, вызначэнне прызначанай пакуты.

У душпастырстве да сакрамэнту пакаяння можна прыступіць за мінімум поўгадзіны перад кожнай святой Імшой.

Сужэнства

Ствараючы мужчыну і жанчыну, Бог паклікаў іх да глыбокай еднасці жыцця ў сужэнстве і да ўзаемнай любові.

Сакрамэнт сужэнства стварае паміж сужэнцамі вечныя і выключныя повязі. Сам Бог замацоўвае сужэнскую згоду. Таму сужэнства, заключанае і здзейсненае паміж ахрышчанымі, ніколі не можа быць скасавана. Больш за тое, гэты сакрамэнт дае сужэнцам неабходную ласку для дасягнення святасці ў сужэнскім жыцці, для адказнага прыняцця дзяцей і іх выхавання (ККК, 1638-1642).

Ахвотныя прыступіць да сакрамэнту сужэнства, павінны дамовіцца са святаром на сустрэчу і прайсці курс падрыхтоўкі.